DEVAM: 28. Ezanın
Nasıl Okunacağı
حَدَّثَنَا
الْحَسَنُ
بْنُ عَلِيٍّ
حَدَّثَنَا
عَفَّانُ
وَسَعِيدُ
بْنُ عَامِرٍ
وَحَجَّاجٌ
وَالْمَعْنَى
وَاحِدٌ
قَالُوا حَدَّثَنَا
هَمَّامٌ
حَدَّثَنَا
عَامِرٌ الْأَحْوَلُ
حَدَّثَنِي
مَكْحُولٌ
أَنَّ ابْنَ مُحَيْرِيزٍ
حَدَّثَهُ
أَنَّ أَبَا
مَحْذُورَةَ
حَدَّثَهُ
أَنَّ
رَسُولَ
اللَّهِ صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
عَلَّمَهُ
الْأَذَانَ
تِسْعَ
عَشْرَةَ
كَلِمَةً وَالْإِقَامَةَ
سَبْعَ
عَشْرَةَ
كَلِمَةً
الْأَذَانُ
اللَّهُ
أَكْبَرُ
اللَّهُ
أَكْبَرُ
اللَّهُ
أَكْبَرُ
اللَّهُ
أَكْبَرُ
أَشْهَدُ
أَنْ لَا إِلَهَ
إِلَّا
اللَّهُ
أَشْهَدُ
أَنْ لَا إِلَهَ
إِلَّا
اللَّهُ
أَشْهَدُ
أَنَّ مُحَمَّدًا
رَسُولُ
اللَّهِ
أَشْهَدُ
أَنَّ مُحَمَّدًا
رَسُولُ
اللَّهِ
أَشْهَدُ
أَنْ لَا إِلَهَ
إِلَّا
اللَّهُ
أَشْهَدُ
أَنْ لَا
إِلَهَ
إِلَّا اللَّهُ
أَشْهَدُ
أَنَّ
مُحَمَّدًا
رَسُولُ
اللَّهِ
أَشْهَدُ
أَنَّ
مُحَمَّدًا
رَسُولُ
اللَّهِ
حَيَّ عَلَى
الصَّلَاةِ
حَيَّ عَلَى
الصَّلَاةِ
حَيَّ عَلَى
الْفَلَاحِ حَيَّ
عَلَى
الْفَلَاحِ
اللَّهُ
أَكْبَرُ اللَّهُ
أَكْبَرُ لَا
إِلَهَ
إِلَّا
اللَّهُ
وَالْإِقَامَةُ
اللَّهُ
أَكْبَرُ
اللَّهُ
أَكْبَرُ اللَّهُ
أَكْبَرُ
اللَّهُ
أَكْبَرُ
أَشْهَدُ
أَنْ لَا
إِلَهَ
إِلَّا
اللَّهُ
أَشْهَدُ أَنْ
لَا إِلَهَ
إِلَّا
اللَّهُ
أَشْهَدُ أَنَّ
مُحَمَّدًا
رَسُولُ
اللَّهِ
أَشْهَدُ
أَنَّ
مُحَمَّدًا
رَسُولُ
اللَّهِ
حَيَّ عَلَى
الصَّلَاةِ
حَيَّ عَلَى
الصَّلَاةِ
حَيَّ عَلَى
الْفَلَاحِ
حَيَّ عَلَى
الْفَلَاحِ
قَدْ قَامَتْ
الصَّلَاةُ
قَدْ قَامَتْ
الصَّلَاةُ اللَّهُ
أَكْبَرُ
اللَّهُ
أَكْبَرُ لَا
إِلَهَ
إِلَّا
اللَّهُ
كَذَا فِي
كِتَابِهِ فِي
حَدِيثِ أَبِي
مَحْذُورَةَ
İbn Muhayrîz'în Ebu
Mahzure'den naklettiğine göre: "Nebiyy-i Ekrem (Sallallahu aleyhi ve
Sellem) Ebu Mahzure'ye ezan'ı on dokuz kelime, ikameti de on yedi kelime
(olarak) öğretmiştir. Ezan (şu kelimelerden meydana gelir):
ALLAHU EKBER, ALLAHU
EKBER, ALLAHU EKBER, ALLAHU EKBER
EŞHEDU EN LA İLAHE
İLLALLAH EŞHEDU EN LA İLAHE İLLALLAH
EŞHEDU ENNE MUHAMMEDEN
RESULULLAH EŞHEDU ENNE MUHAMMEDEN
RESULULLAH
EŞHEDU EN LA İLAHE
İLLALLAH EŞHEDU EN LA İLAHE İLLALLAH
EŞHEDU ENNE MUHAMMEDEN
RESULULLAH EŞHEDU ENNE MUHAMMEDEN
RESULULLAH
HAYYA ALE'S-SELAH HAYYA ALE'S-SELAH
HAYYA ALE'L-FELAH HAYYA ALE'L-FELAH
ALLAHU EKBER ALLAHU EKBER
LA İLAHE İLLALLAH
İkamet de,(şöyledir):
ALLAHU EKBER, ALLAHU
EKBER, ALLAHU EKBER, ALLAHU EKBER
EŞHEHU EN LA İLAHE
İLLALLAH, EŞHEHU EN LA İLAHE İLLALLAH
EŞHEDU ENNE MUHAMMEDEN
RESULULLAH, EŞHEDU ENNE MUHAMMEDEN RESULULLAH
HAYYA ALE'S-SELAH, HAYYA
ALE'S-SELAH
HAYYA ALE'L-FELAH, HAYYA
ALE'L-FELAH
KAD KAMETU'S-SALAT, KAD
KAMETU'S-SALAT
ALLAHU EKBER, ALLAHU
EKBER
LA İLAHE İLLALLAH
Hemram'ın kitabındaki
(rivayet) de (bu) Ebu Mahzure hadisindeki gibidir.
Diğer tahric: Nesai,
ezan; İbn Mace, ezan
AÇIKLAMA: Bu hadis-i şerifte, yukarıdaki tercemede
görüldüğü gibi ezan lafızlarının ondokuz, ikamet lafızlarının da onyedi olduğu
beyan edilmektedir. Nitekim Şafiî uleması ve onların dışında bazı alimler bu
hadis-i şerife bakarak ezan kelimelerinin ondokuz kelime olduğuna hükmetmişlerdir.
Ebu
Hanife, İmam Sevrî ve Ahmed b. Hanbel ise, ezan kelimelerinin onbeş kelime olduğuna
hükmetmişlerdir. Bunların delili ise 499 no.lu Abdullah b. Zeyd hadisidir.
İmam Malik'e göre ise, şehadetlerde tercî' ile ve diğer cümleleri de ikişer
ikişer okumak suretiyle ezanın bütün cümlelerinin sayısı onyedidir. Bunların da
delili Müslim'in Ebu Mahzure'den rivayet ettiği şu hadis-i şeriftir:
"Nebiyyullah (s.a.v.) kendisine şu ezanı öğretmiştir:
Allahu
Ekber, Allahu Ekber
Eşhedu
en la ilahe illallah, Eşhedu en la ilahe illallah
Eşhedu
enne Muhammeden Resulullah, Eşhedu enne Muhammeden Resulullah
Eşhedu
en la ilahe illallah, Eşhedu en la ilahe illallah
Eşhedu
enne Muhammeden Resulullah, Eşhedu enne Muhammeden Resulullah
Sonra
iki defa: Hayya ale’s-selah. iki defa da Hayya alel felah. İshak, "Allahu
Ekber, Allahu Ekber. Ls ilahe illallah" cümlelerini de ziyade etti.
İbn
Rüşd Bidayetu'l-Müctehid isimli eserinde şunları yazıyor: "Ulema ezanın
nasıl okunacağı konusunda dört kısma ayrılmıştır:
1.
Malikîler, Bunlara göre ezanın bütün cümleleri ikişer ikişer okunur. Ancak
şehadet kelimeleri önce ikişer ikişer çok kısık bir sesle okunur. Sonra da
yüksek sesle tekrar edilir. 499 Nolu hadiste beyan edildiği gibi buna terci'
denir. Buna göre şahadet kelimelerinin okunuşunun toplam sayısı sekiz eder.
Medinelilerin tatbikatı da böyledir.
2.
Mekkeliler ve onlara tabi olan Şafiîlerin görüşü. Bunlara göre ezanın başındaki
tekbirler dörder kere ‘Eşhedu en la ilahe illallah – Eşhedu enne Muhammeden
Resulullah’ kelimeleri önce kısık bir sesle toplam dört kere, sonra da tekrar
dört kere yüksek sesle okunur. Toplamı sekiz eder.Geriye kalan cümlelerise,
ikişer kere okunur.
3.
Kufelilerin ezanı ki, Ebu Hanîfe de bunlara tabidir, sadece tekbirleri dört
kere okuyup diğerlerim ikişer ikişer okurlar.
4.
Basralılarm ezanıdır. Bunlara göre ilk tekbirler dört kere, okunur, sonra
şehadet kelimeleri, "hayye ala"lerle birleştirilerek üçer kere
sondaki tekbir iki tevhîd de bir kere okunmak suretiyle ezanın tüm cümlelerinin
sayısı ondokuza ulaşır. Hasan el-Basrî ve İbn Sirin bu görüştedirler.
Bu
görüşlerin hepsinin dayandıkları deliller ve örnek aldıkları uygulamalar
vardır. Şöylece birinci tekbirin iki kere okunması sıhhatli yollarla Ebu
Mahzure ile Abdullah b. Zeyd el-Ensarî'den rivayet olunmuştur. Dört kere
okunması da yine Ebu Mahzure ile Abdullah b. Zeyd'den başka yollarla rivayet
olunmuştur. İmam Şafiî "Bu, Mekke'de öteden beri cari olan ezan şekli
olmakla beraber kabulü gereken bir takım ziyadelerdir" demiştir.
İmam
Malik'ten sonrakilerin kabul ettikleri tercî'e gelince, o da Ebu Kudame yoluyla
rivayet olunmuştur. Ancak Ebu Kudame Ebu Ömer'e göre, hadis ulemasınca zayıf
sayılmaktadır.
Kufe
uleması ise, Ebu Leyla'nın hadisine dayanmaktadırlar. Bu hadiste "Abdullah
b. Zeyd, rüyada üstünde yeşil renkli iki kürk bulunan bir adam'ın bir duvarın
saçağı üzerinde durup kelimeleri ikişer defa tekrarlamak suretiyle bir kere
ezan okuduğunu bir kere de ikamet ettiğini görmüştür"denilmektedir.
Buharî'nin
bu mevzuda kaydettiği yalnız Enes hadisidir. Bu hadiste "Bilal'e ezan
lafızlarını ikişer ikişer, ikamet lafızlarını da birer birer söylemesi
emrolundu. Ancak "kad kaametissalah"' lafzını iki defa söylemekle
emrolundu."[İbn Ruşd, Bidayetü'l-Müctehid
(trc. A. Meylanî, IV, 153 - 154).]
İkamet
kelimelerinin onyedi olmasına gelince, bu mevzuda da mezheb imamlarının
dayandıkları deliller ve çıkardıkları hükümler ayrı ayrıdır. Şöyle ki İmam
Malik ve Şafii hazretlerine göre ikamette ezanın başında ve sonunda bulunan,
tekbirler ikişer kere, diğer cümleleri de birer kere okunur. Ancak Şafiî
Hazretleri ‘Kad kametu’s-selat’ cümlesinin de iki kere okunacağını söyleyerek
İmam Malik'ten ayrılmıştır. Ancak eskiden o da İmam Malik'in görüşündeydi.
Hanefîlere
göre ise, ezanın başında bulunan tekbirler dört kere, bunun dışındaki cümleler
ise, ezanın sonundaki kelime-i tevhid hariç hepsi iki kere okunur. Tevhid ise
bir kere okunur. Toplamı onbeş cümledir. İkamette ayrıca iki kere ‘Kad
kametu’s-salat’ denilir.
Ahmed
b. Hanbel (r.a.) ise, ezan ve ikametteki rivayetlerin farklı oluşlarına
bakarak bunların hepsiyle amel etmenin caiz olduğunu ifade etmiş, aralarında
bir tercih yapmamıştır. İmam Malik Hazretlerinin delili Medine-lilerin
uygulaması ile ileride zikredilecek 509 nolu hadistir. Bu durumda ikamet
cümlelerinin sayısı ondur.
İmam
Şafiî Hazretlerinin delili ise, 499 nolu Abdullah b. Zeyd hadisi ve Buharî'nin
Hazret-i Enes'ten rivayet ettiği Tecrid'deki 559 noIu hadis-i şeriftir. Aynı
zamanda Ömer b. el-Hattab, Abdullah b. Ömer, Enes, Hasan el-Basrî, Zührî,
Mekhul, Evzaî, Ahntıed, İshak ve İbn Münzir de bu görüştedirler.
Hanefî
ulemasının ve Kufelilerin delili ise, üzerinde durduğumuz 502 no'Iu hadistir.